Prote Mihaldžića broj 12

Jednospratna stambena kuća izgrađena na uličnoj regulaciji, smeštena je između objekta na broju 10 i dvorišta koji nosi kućni broj Beogradske 17. Osnova je u obliku latiničnog slova L sa kraćim dvorišnim krilom na levoj strani. U nastavku krila je prizemni dvorišni objekat, također L osnove, dok su na suprotnoj strani pomoćne prostorije završene prohodnom terasom koja povezuje komunikativni balkon ulične zgrade i tavan dvorišnog objekta. Glavni objekat se sastoji od podruma, prizemlja i sprata. Široki kolski ulaz ide sredinom osnove do unutrašnjeg dvorišta.

Pri dnu, sa desne strane je poluobličasto zasvedeno stepenište sa drvenim gazištima kojim se izlazi na komunikativni balkon drvene konstrukcije. Podrum je veći deo godine nepristupačan i sastoji iz dva dela smeštena ispod uličnih traktova objekta, međusobno povezana hodnikom. Кrov je visok, nad glavnim objektom na dve, a na dvorišnom krilu na jednu vodu, pokriven novim biber crepom. Objekat je građen opekom sa drvenom međuspratnom konstrukcijom, malterisan i bojan. Sve prostorije su pod ravnim tavanicama. Dvorišno krilo je rekonstruisano, otvori prošireni, a ugaoni deo balkona izveden iz betona. U nivou prvog sprata na zabatnom zidu probijeni su novi otvori i izgrađen balkon sa drvenom nadstrešnicom pokrivenom biber crepom.
Ulična fasada je gotovo simetrična, sa nešto kraćim desnim traktom. U središtu je ulazni portal završen u formi segmenta elipse, u čijem su završetku urezani inicijali i godina gradnje (MК 1815).

Istaknut okvir sa postamentom, stubcem i kapitelima u obliku plinte iznad kojih je profilisani luk, izveden je od kamena peščara. Na ulazu je sačuvana karakteristična drvena kapija sa originalnim okovom.

Sa svake strane su po dve ose otvora i jedan prozor koji je smešten iznad kapije. Dvokrilni prozori sa po tri staklena okna na svakom krilu otvaraju se u polje. U prizemlju, sa leve strane sačuvana su krila sa po jednim luft-fensterom u donjoj zoni, dok su sa desne strane ugrađeni novi prozori, jednostruki, izvedeni po ugledu na stare. Sokla sa malim pravougaonim podrumskim otvorima ima oblogu od kamena, premazanu fasadnom bojom. Prizemni pojas je ravno malterisan, bez ukrasa, dok je oko otvora na spratu nešto više naglašena plastika. To je profilisan banak, plastično parapetno polje u kojem je još jedno uže, istaknuto sa lučno zasečenim uglovima. Razlikuje se samo polje ispod spratnog središnjeg prozora koje je ravno i u njemu je bio pričvršćen neki ukras ili tabla. Na dvorišnoj strani sačuvani su lučni otvori stepeništa i ulaznog trema u prizemlju i na spratu uličnog dela objekta, kao i izgled prizemnog dvorišnog objekta.