O ULICI ZLATNE GREDE

Ulica Zlatne grede je jedna od tri najstarije ulice u gradu, kada se Novi Sad zvao Racka varoš, i jedina od ove tri ulice koja nije vodila nikuda dalje, već se završavala na Bari. Na najstarijem planu grada jedna je od svega devet ulica kojima je bilo označeno ime, od kojih su dva bila na srpskom Velika čaršija (Pašiceva) i ova ulica – Zlatne grede.

Na narednoj grafici iz 1698. godine vidimo na kraju zemljanog mosta (na mestu današnje Dunavske) iz pravca Petrovaradina račvanje na samo 3 ulice koje su činile varoš: pravo iz pravca Petrovaradina sa (na mestu današnje Dunavske) pružala se današnja Pašićeva, čiji je deo bio i ovaj trg, i dalje ka Temerinu i Segedinu, levo Zmaj Jovinom ka Futogu, a desno ulica Zlatne grede koja se završavala na Bari.

Na slici ispod, sa planom grada iz 1745. godine, vidimo kako je Zlatna greda, na kojoj se ulica nalazi, okružena Barom sa svih strana osim prema Pašićevoj. Duboki zaliv severno od Zlatne grede, nalazio se na mestu današnje ulice Zemljane ćuprije, koja je i dobila ime po tome što je premostila ovaj zaliv.

Na ovom planu vidimo i kako se na ulicu Zlatne grede nastavlja Grčkoškolska, da bi se ovaj pravac se završio u Katoličkoj porti.

U ovoj ulici je rođen čika Jova Zmaj, u kući na mestu kasnije dograđenog krila Platoneuma. Pored se nalazi Zmaj Jovina gimnazija. Današnja zgrada gimnazije sagrađena je 1900. godine. Na slici ispod vidimo Gimnaziju iz Zlatne grede:

U ovoj ulici je i dalje u velikoj meri očuvan pečat minulih vremena, za razliku od mnogih ulica u susednom Almaškom kraju.

Ulica Zlatne grede je nosila svoje ime od samih početaka grada, što najbolje pokazuje plan iz 1745. godine na kome već nosi ovo ime. Posle prvog svetskog rata ime ulice je promenjeno u ulica Zmaja Jovanovića, i ovo ime nije promenjeno ni za vreme okupacije. Posle II svetskog rata ulici je vraćeno staro ime Zlatne grede, koje nosi i danas.