O ULICI SAVE VUKOVIĆA
Ovo je ulica sa kojom se nekada završavala ulica Zlatne grede prema Bari. Ova je ulica jedna od onih koje su nastale kada i grad , ali je bila mnogo kraća i završavala se kod ugla sa ulicom Zemljane ćuprije. Naime, na mestu ulice Zemljane ćuprije bio je rukavac Bare koji možemo videti na planu grada iz 1745. godine:
Sve do kraja osamdesetih godina XIX veka, zvala se ulica Crnog petla. To ime je sigurno dobila zbog gostionice “Kod crnog petla”, koja se nalazila na uglu sa bivšom Pećkom, današnjom ulicom Milana Rakića. Ova gostionica je dugo postojala na tom mestu, a kada je prestala da radi i kada je na njenom mestu otvorena bakalnica i ona se zvala “Kod crnog petla”.
Danas je ulica asfaltirana, ali je sve do dvadesetih godina XX veka samo pored kuća bio uzan “cigljani” trotoar, a kolovozom je leti bila debela prašina, a zimi blato do članaka.
Na Suterovom planu grada iz 1889. godine vidimo koliko je i dalje Bara bila blizu ove ulice, Ulica zemljane ćuprije su zaista bile samo ćuprije preko kanalisane Bare.
U ulici Save Vukovića postojala je u prošlosti renomirana gostionica, na uglu sa Svetosavskom, bivšom Gušterskom ulicom. To je bila kafana kod “Rac Gabora”. Vlasnik joj je, doduše, bio Gavra Sremčević, ali za gostionicu i njenog vlasnika znalo se samo po nadimku “Rac Gabor”. Gostionica je ovaj naziv dobila verovatno od mađarskih sudija, koji su ovamo najviše svraćali i uz dobro sremsko vino do dugo u noć provodili mirne i prijatne trenutke.
Raskrsnica ulice Save Vukovića sa Zlatnom gredom i Skerlićevom, je bio jedan od prvih gradskih trgova,i dan danas se ne razlikuje mnogo od toga kako je mogla izgledati na samim počecima grada.
Stari naziv ulice je bio Crni petao, da bi pred kraj XIX veka poneo ime Vukovićeva ulica. Ovo ime je bilo promenjeno za vreme okupacije u Ulica Pošalu Lajte, da bi se posle oslobođenja vratilo ime Save Vukovića, koje nosi i danas.
