DUNAVSKA 14
Spratna kuća sa osnovom u obliku ćiriličnog slova «Г», izgrađena u prvoj polovini XIX veka u klasicističkom stilu.
O izgledu pre Bune znamo jedino da je na planu grada iz 1745. na njenom mestu bio objekat bez dvorišnog krila.
Znatno oštećena tokom Bune, a obnovljena je 1854. za porodicu Gorirović, po nepotpisanom projektu.
Godine 1909. kao vlasnik se pominje Đorđe Radovanović. Sedamdesetih godina XIX veka u ovoj kući je živeo Svetozar Miletić (1826.-1901.), o čemu svedoči i spomen-ploča, postavljena 1926.
Svetozar Miletić je bio najpoznatiji srpski političar u Habsburškoj monarhiji u drugoj polovini XIX veka, a više o njegovom životu i radu možete saznati u dokumenarnom prilogu iz serijala „Heroine i heroji Novog Sada“:
U ovoj kući je odrasla i udala se njegova ćerka Milica. U kuću se odmah po venčanju, 1885., sa Milicom uselio i Jaša Tomić (1856 – 1922), vođa Radikalne stranke, urednik „Zastave“ i najzaslužniji za prisajedinjenje Bačke, Banata i Baranje kraljevini Srbiji 25.11.1918. Tu je živeo i u vreme kada je braneći čast supruge ubio svog najvećeg političkog pmilrotivnika Mišu Dimitrijevića (više o ovom događaju na sajtu „Politikinog zabavnika“)
Milica Tomić je jedna od velikih borkinja za ženska prava, o čijem životu i radu možete saznati u dokumenarnom prilogu iz serijala „Heroine i heroji Novog Sada“:
U ovoj kući je bila smeštena Matica Srpska od 1865. do 1869.
Današnji izgled potiče iz vremena rekonstrukcije 1922. godine, po projektu graditelja Vilhema Lerera, za vlasnika Dezider Račmanjija, kada fasada dobija neoklasicističke detalje – balkon sa masivnom zidanom ogradom i balustradama.
Veća nadogradnja je izvršena 1938. Sačuvan je plan ove nadogradnje, građevinskog preduzimača Jovana Maca, za tadašnjeg vlasnika Belu Trupela – trgovca muzičkim instrumentima iz broja 5.
Kuća nosi stilske odlike klasicizma, sa neoklasicističkim elementima.
Na uličnoj fasadi koja je simetrično organizovana, u prizemlju su otvori i izlozi lokala nadvišeni klasicističkim lunetama. Na spratu je centralno postavljen balkon u širini središnja tri otvora, u profilisanim malterskim ramovima, flankiranih pilastrima. Veliki zidani balkon sa ogradom od balustera, iz 1922. godine, se obrušio sa delom fasade 8.10.2013. godine, tokom radova na rekonstruciji. U požaru 2010. sprat je bio znatno oštećen, a posledice nisu bile sanirane sve do ove rekonstrukcije iz 2013.
Bočno od središnja tri otvora, nalaze se po dva prozora u profilisanom ram, sa balusterskim nizom na parapetima.
Fasadno platno je u prizemlju horizontalno fugovano, a na spratu ravno malterisano i završava se profilisanim potkrovnim vencem.
Na fotografiji Dunavske ulice u velikoj poplavi 1876. vidi se fasada, bez balkona, sa sedam jednakih polukružno završenih prozora na spratu.
Na narednoj fotografiji nastaloj oko 1907. godine, vidi se da je fasada gotovo nepromenjena i da je bila žute boje.
Sledeća fotografija je nastala nakon rekonstrukcije iz 1922. godine, verovatno oko 1930. Znatno je izmenjena i mnogo sličnija današnjem izgledu sprata kuće, sa balustradama na parapetima i novim rasporedom i oblikom prozora. U prizemlju vidimo drvene portale izloga, karakteristične za početak XX veka.
U posleratnom periodu renovirana je 1967/68. i 1984/85. godine. Fotografija iz 1987. godine, snimljena je ubrzo nakon ovog drugog renoviranja.
Na fotografiji iz 1992. godine, izgled fasade je veoma sličan.
Na fotografiji fasade iz 1995. takođe nema značajnijih promena u odnosu na 1992.
Sve prostorije u prizemlju su pod svodnim konstrukcijama.
Levi od srednja dva otvora, je bio uzak pešački prolaz je do rekonstrukcije iz 2013. godine.
Na fotografiji iz 2000. godine je još uvek u velikoj meri bio očuvan originalni izgled dvorišne fasade, kojom dominira komunikacioni balkon na plitkim lukovima i profilisanim kamenim konzolama, sa originalnom ogradom od kovanog gvožđa.
Dvorišna fasada je u rekonstrukciji 2013. znatno izmenjena i gotovo neprepoznatljiva. Očuvan je samo deo originalnog komunikacionog balkona, na kraju dvorišnog krila kuće.
Krov uličnog dela kuće je na dve vode, a dvorišnog krila na jednu vodu. Krov je pokrivan novim falcovanim crepom.
Realizaciju sajta pomogala je Gradska uprava za kulturu Novog Sada
Za realizaciju ovog sajta korišćeni su izvori i materijali Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada
STARO JEZGRO NOVOG SADA je proglaseno za kulturno dobro, odlukom o utvrđivanju za prostorno kulturno-istorijsku celinu – 05 br. 633-151/2008 od 17. januara 2008, „Sl. glasnik Republike Srbije“ br. 07/2008.